|
12-14 juni. Het 3e damesteam van Oranje Nassau heeft uitstekend gepresteerd op het Internationaal Toernooi te Gramsbergen en daar een welverdiende 9e plaats behaald! Trainer-coach Heinrich Maychrzak doet verslag.
Speelsters (gemiddelde leeftijd 18): Brenda Kuiper, Anne-Romee Semeins, Alian
Opufou, Saskia van Bruggen, Anouk Meereboer, Jet ter Halle, Linda van Dijk,
Suzanne Nieuman, Carla Koops, Lotte Barmentloo, Monique Remmers, Jung Hye van
der Gaast, Annette Ploeg, Veronique Epema en Liza Enting.
Trainers/coaches/vlaggers/verzorgers: Stephan Oorburg en Heinrich J. Maychrzak
(gemiddelde leeftijd: 36).
Vrijdag 12 juni klokslag 17.40 uur vertrokken wij richting Gramsbergen; de "Hein Hein" verstrekte ons (met in zijn kielzog nog twee auto’s ) een speciale route en het was dan ook niet vreemd dat de later vetrokken Stephan Oorburg (trainer/coach DA2) via zijn "Tom Tom" (of postduifgevoel) eerder op de plaats van bestemming aankwam. Na ons te hebben gemeld en een half uurtje later de diverse volksliederen waren gespeeld, volgde de recordpoging "bal hoog houden"; ondanks onze bijna 100% score bleek deze poging na de telling helaas niet te zijn gelukt.
Onze eerste wedstrijd tegen Ste.Do.Co (Hoofdklasse) verliep voor ons helaas teleurstellend; we waren niet in staat om deze wedstrijd tegen "slechts" 9 speelsters van Ste.Do.Co in winst om te zetten. Het was Ste.Do.Co dat na een paar minuten spelen wist te scoren. Een gestrekt been op het dijbeen, buiten de vijf meter, van "onze" Brenda Kuiper werd niet gezien als overtreding. Het was dan ook eenvoudig voor de gelegenheidsspits (keepster) van Ste.Do.Co om te scoren. De scheidsrechter gaf achteraf aan dat een gestrekt been richting de keepster alleen een overtreding was/is binnen de vijf meter. De één nul achterstand, evenals de nopafdrukken op het dijbeen van Brenda, was doordoor een feit. Kort na deze vroege één nul achterstand werd, tegen de verhouding in, door de super snelle spits van Ste.Do.Co ook nog eens de twee nul gescoord. Edoch…echter…maar we waren in staat veel druk te zetten op de achterhoede van Ste.Do.Co en dat resulteerde dan ook in een prima doelpunt gescoord door Monique Remmers. Daarna creëerden wij minimaal vijf opgelegde, vrijwel honderd procent kansen, helaas waren wij niet in staat om deze "dotjes" te verzilveren….eindstand derhalve 2-1 in het voordeel van Ste.Do.Co!
Vanuit een strakke discipline werd besloten om de vrijdagavond te besteden aan "teambuilding" (zie foto); diverse gesprekken, evaluaties en (zelf)reflecties vonden op deze avond plaats. Natuurlijk werd het hierdoor laat, maar de onderlinge cohesie was voor mij de volgende dag (ik had mij teruggetrokken in mijn eigen "casa" te Ten Boer) duidelijk zichtbaar en hoorbaar nog beter geworden; wissels waren opeens veel beter bespreekbaar. Men bood zich zelfs vrijwillig aan, er was duidelijk sprake van een teamgeest die zich binnen één avond had doorontwikkeld. En ja…de teamgeest was gedurende het gehele seizoen al bijna honderd procent…..ongelofelijk!
Tegen Fortuna 2 (1C) werd op deze vroege ochtend nul tegen nul gespeeld; wij hadden weliswaar het betere van het spel edoch wij wisten niet tot scoren te komen. De felheid, snelle omschakeling bij balverlies en het vroeg druk zetten bij dit balverlies in combinatie met het winnen van duels ontbrak helaas. Het late tijdstip van slapen gaan en de gevoerde gesprekken, evaluaties en (zelf)reflecties waren hier natuurlijk debet aan. Wij herpakten ons echter tegen FC Delta Sports (2A) en wonnen deze wedstrijd zeer terecht met één tegen nul, door deze winst was er zicht op plaats één. Winst in de laatste wedstrijd zou ons recht geven op de grote finale voor de plaatsen één tot en met vier. De laatste groepswedstrijd tegen OZC (1B) zou dan echter wel gewonnen moeten worden gewonnen. OZC (zij hadden genoeg aan één punt) beperkte zich echter tijdens deze wedstrijd tot een zeer verdedigende wijze van "voetballen". Wij kwamen dan ook, door deze manier van spelen van OZC, niet tot scoren. Tot overmaat van ramp viel Suzanne Nieuman ook nog uit met een ernstige enkelblessure. Een brilstand derhalve en ondanks het feit dat wij slechts één wedstrijd hadden verloren mochten/moesten wij spelen om plaats negen tot en met twaalf.
Om de maximaal haalbare plaats negen te behalen moest er eerst gewonnen
worden tegen Union Meppen (Oberliga Niedersachsen), Gedurende de gehele
wedstrijd waren wij, ondanks het "gemecker" van onze Duitse
tegenspelers, de betere ploeg. Er werd dan ook verdiend gewonnen met een
welverdiende één tegen nul.
Daarop volgde laatste wedstrijd tegen Wartburgia (Hoofdklasse); deze wedstrijd
werd onder de uitstekende leiding van Pol Van Boekel met één nul gewonnen.
Zeker met "ietwat" geluk, maar mede op grond van onze inzet meer dan
verdiend!
Ja….zeker een zeer geslaagd Internationaal Toernooi te Gramsbergen, een
uitstekende 9e plek….en voor wat betreft de afsluiting….het feest…..geen
idee ( ik had mij wederom terug getrokken in mijn eigen "casa" te Ten
Boer) ….ik weet het niet zeker….maar ik denk dat de speelsters van ON DA3
zeker voor twaalf uur op bed zijn gegaan. Discipline en zorg dragen voor rust
zijn immers de sleutelwoorden voor het TEAM van Oranje Nassau Groningen DAMES 3.
Ontzettend blij en gepast trots dit TEAM twee jaar te hebben mogen
trainen/coachen,
Heinrich J. Maychrzak (trainer/coach ON
da3).