Het begin bij GVAV Rapiditas
Ik ben opgegroeid in Beijum. Tegenover ons huis was een trapveldje. Daar
voetbalde ik altijd met de jongens mee.
Toen ik 9 was verhuisden we naar de Hunze. Vlakbij aan het Van
Starkenborghkanaal (naast de Hunze) waren de voetbalvelden van GVAV Rapiditas.
Omdat daar ook een jongen uit de straat speelde, mocht ik lid worden van GVAV
Rapiditas.
Selectieteams
Voor het eerst werd ik uitgenodigd voor een selectieteam toen ik 11 was.
In Leek werd geselecteerd voor het regionaal team onder 16. De club had mij
opgegeven omdat gevraagd was naar de beste meisjes. In de kleedkamer bleek het
een misverstand te zijn: alle andere speelsters waren enkele jaren ouder. Ik
mocht in de wedstrijd nog wel het laatste half uur invallen.
De jaren daarna ben ik wel steeds geselecteerd voor regionale selecties: eerst
onder 14 jaar, toen onder 16 en heb ook mee mogen doen met de onder 18. Vaak
ging ik versneld door naar een oudere groep, ook al mocht ik nog in een lager
team spelen.
Het proces
Ik doorliep de jeugd van GVAV Rapiditas en uiteindelijk wilde de club mij
laten uitkomen in de B1, dat in de landelijke tweede divisie speelde. Maar dat
mocht niet van de KNVB. De bond had toen als regel dat in de landelijke
competitie geen meisjes mochten spelen. De bond was eigenlijk heel dubbel
daarin. Ze wilden wel dat meisjes met jongens meespeelden, maar niet in de
landelijke klasse. Voor een ander meisje werd echter wel een uitzondering
gemaakt omdat zij met haar team was gepromoveerd van de hoofdklasse naar de
landelijke derde divisie.
De club (met toestemming van mijn ouders) heeft toen besloten om een rechtszaak
te beginnen. Die hebben wij gewonnen. De KNVB moest mij toestaan met B1 mee te
spelen. Het seizoen was toen wel bijna voorbij. Dat jaar heb ik vooral bij de B2
gespeeld.
Dat was geen leuk jaar: ik mocht niet meespelen met het hoogste team en alle
aandacht rond het proces vond ik ook maar niets.
Vrouwenvoetbal bij Velocitas
Na nog 1 jaar in de B1 te hebben gevoetbald, stapte ik over naar
Velocitas dat in de landelijke hoofdklasse bij de vrouwen uitkwam. Ik mocht niet
door stromen naar de A-junioren van GVAV Rapiditas, omdat de KNVB het niet
mogelijk maakte dat meisjes bij de A-junioren landelijk meespeelden.
Het voetbal bij de mannen is sneller dan bij de vrouwen. In het vrouwenvoetbal
wordt echter vaak tactisch beter en slimmer gespeeld. Bij Velocitas heb ik
steeds in het eerste team gespeeld. Het ene jaar speelden we bovenin mee; het
volgende jaar speelden we in de onderste helft. We hadden elk jaar veel
spelerswisselingen, hoewel de vaste kern meestal wel bleef.
Landelijke selectie
Voor een landelijke selectie werd ik voor het eerst uitgenodigd toen ik
15 was. Het eerste jaar heb ik Oranje onder 16 niet gehaald. Het jaar daarna
wel. Toen werd ik de jaren daarop volgend geselecteerd voor Oranje onder 18 en
onder 21. Ik heb vervolgens een jaar niet kunnen uitkomen voor een Nationaal
vertegenwoordigend elftal omdat ik te oud was voor Jong Oranje onder 18 en er op
dat moment geen Jong Oranje onder 21 was. Daarna werd ik opgeroepen voor het
nationale B-team. Twee maanden later mocht ik invallen bij de A-selectie en
sindsdien maak ik deel uit van de selectie van het Nationaal vrouwenelftal en
mag ik uitkomen voor het grote Oranje.
Van back naar spits
Eigenlijk ben ik begonnen als verdedigster. Bij de D'ers en C’ers van
GVAV Rapiditas speelde ik steeds op het middenveld of achterin: als back,
voorstopper of laatste vrouw. Toen ik bij de B'ers speelde, was ik meestal
rechtsmidden. Ook in de regionale selecties speelde ik op het middenveld.
Bij Velocitas begon ik als rechtsback. Later schoof ik door naar het middenveld.
Tenslotte speelde ik als één van de 2 spitsen of net achter de voorhoede. Ook
in de landelijke selecties was ik meestal spits. Het liefst speel ik als midvoor
met 2 vleugelspitsen op de flanken.
De overstap naar Oranje Nassau
Vorig jaar zijn we met het vrouwenteam overgestapt van Velocitas naar
Oranje Nassau. Bij Velocitas bleek het niet meer mogelijk om 2 volwaardige teams
op de been te krijgen, wat nodig is als je op landelijk niveau mee wilt draaien.
Wij kregen de mogelijkheid om bij Oranje Nassau te komen voetballen en aangezien
het aantal meisjes en vrouwen daar groter was (dus een betere continuïteit)
hebben we die overstap gemaakt. Daarnaast was er ook weer de uitdaging om de
vechten voor je plekje.
Het afgelopen jaar bij ON was een leuk en goed jaar. We zijn de competitie goed
begonnen. Wel werden veel wedstrijden afgelast. Op het eind moesten we veel
wedstrijden inhalen en toen ging het minder dan in het begin. Uiteindelijk zijn
we 3de geworden en dat is een goed resultaat. Daarnaast zijn het 2de en het 3de
vrouwenteam van Oranje Nassau dit jaar kampioen geworden, wat ook weer goed is
voor de club.
Komend jaar bij Saestum
Na veel wikken en wegen heb ik besloten om volgend jaar bij Saestum te
voetballen. Een aantal redenen heeft meegespeeld. Ik denk dat ik mij bij Saestum
beter kan ontwikkelen. Er spelen al veel internationals en daar is het niveau
hoger. Verder heb ik bij Saestum de kans om Europees voetbal te spelen. Sinds
vorig jaar spelen de landskampioenen bij de vrouwen ook om een Europa Cup.
De concurrentie bij Saestum is natuurlijk wel groter. Ik wil altijd spelen en
zal er bij Saestum hard voor moeten werken om elke week te mogen spelen. Dit
alles is natuurlijk een grote uitdaging!
Geblesseerd
Ik heb na de interland Nederland-Portugal een enkeloperatie gehad. Die was al
lang gepland. Ik speelde vaak met pijn aan de rechterenkel. Er bleek extra
botvorming te zitten en ontstoken weefsel. Dat is nu operatief weggehaald.
De operatie is goed geslaagd. Ik ben nu aan het revalideren in Zeist en hoop
vanaf het begin van het nieuwe seizoen weer volledig met de groep mee te kunnen
doen.
